20 jun Zilveren medaille smaakt naar meer
Met een zilveren medaille om zijn nek stond Sjoerd Bax lachend klaar voor een interview.
,,Het was een mooie dag vandaag’’, lacht de 25-jarige Gorkummer. ,,Het was een mooie koers, het was mooi weer en dit is een mooie tweede plek. Natuurlijk had ik daar van te voren voor getekend. Ik hoopte dat ik mee kon strijden voor een plek in de Top-5 en dat je dan tweede wordt, dat is helemaal speciaal.’’
Winnen was mogelijk
In een koers waar Sjoerd constant van voren zat, behoorde de titel nog tot de mogelijkheid. ,,Ik heb even het idee gehad om te winnen, maar toen de mannen van Jumbo-VIsma aansloten wist ik wel dat het erg moeilijk ging worden. Toen ik in de voorlaatste ronde met Oscar Riesebeek (Alpecin-Fenix) en Martijn Tusveld (Team DSM) voorop zat, wilde ik wel doorrijden. Die drie man van Jumbo-Visma hadden echter maar één doel: om bij ons terug te komen. En als ze er dan bij zijn, dan weet je dat het lastig gaat worden.’’
Onbekend terrein
Hoewel de VAM-berg in Nederland een bekend koersterrein is, was het voor Sjoerd een nieuw ervaring. ,,Het is de eerste keer dat ik op de VAM-berg heb gekoerst. Ik heb van horen-en-zeggen dat het parcours me moest liggen, dus daar ga je dan maar een beetje vanuit. En ik moet zeggen dat ze gelijk hebben gehad. Ik startte wel te ver van achteren. Dan kom je er snel achter dat je naar voren moet. Anders moet je elke bocht drie keer zo hard optrekken.’’
Aanval is de beste verdediging
Het gezegde ‘de aanval is de beste verdediging’ ging voor Sjoerd dit NK zeer zeker op. ,,Het is hier een soort van groot criterium en dan aanvallen loont altijd. In het begin zat ik wat te ver van achter in het peloton en toen ik vooraan kwam, kon ik gelijk doorrijden naar die grote vluchtgroep. Daarna is de koers eigenlijk nooit meer echt stil gevallen. Ik wist dat ik toen voorin moest blijven en heb toen actief mee gekoerst. Je moet jezelf niet onderschatten en vol vertrouwen blijven rijden. Wordt je gelost of schiet de kramp er dan in, dan is dat maar zo.’’
Niveauverschil
Voor de renner die normaal in een veld met semi-profs en sterke amateurs rond rijdt, was het NK een stapje omhoog. ,,Het is wel een ander niveau van koers, dan de wedstrijden die we normaal rijden. Nu rijdt je echt met de profs, er rijden hier ook jongens die de Tour de France gaan rijden. Vooraf hoor je die WorldTour-jongens nog grappen maken over ‘ons’ (lees: Continentale renners), maar ik denk wel dat ik mijn naam hier heb gevestigd. Het niveauverschil is natuurlijk veel minder een probleem als je bij de sterkere renners in koers hoort.’’
Profcontract
Ook al is Sjoerd ‘al’ 25 jaar hij heeft de hoop om een contract bij een profploeg te tekenen nog niet opgeborgen. ,,Mijn doel is nog altijd profwielrenner worden. Dit jaar is het laatste jaar dat ik er voor de volle honderd procent voor ga. Het is natuurlijk lastig. Maar ik moet gewoon in de rest van het seizoen nog mooiere resultaten voorleggen zodat ze niet meer om me heen kunnen. Als ik een stap hoger kan maken, dan doe ik dat absoluut. Maar ik bekijk het van koers tot koers. Het enige dat ik kan doen is hard blijven fietsen en dat vind ik toevallig erg mooi!’’
En doorrr…
Even nagenieten van de goede rit zit er voor Sjoerd niet in. ,,Nee, morgen vertrekken we al weer naar een etappekoers in Polen. Het zijn daar voornamelijk vlakke etappes, dus dat gaat lastig worden. Misschien kan ik ergens een keer op de verrassing spelen. En anders ga ik lekker aan het werk om de sprint aan te trekken.’’
Foto’s: AV Fotografie – Anne van Varik
Geen reactie's